„Światło i cień w pejzażu miejskim – kolekcja grafik w technikach
wklęsłodrukowych”
Prace z głównej specjalizacji zrealizowane pod kierunkiem dr hab. Alicji Habisiak-Matczak,
prof. ASP i dr. Oskara Gorzkiewicza.
Cykl składa się z siedmiu prac graficznych wykonanych w technikach druku wklęsłego w
formacie 66 x 94 cm. Monochromatyczne kompozycje zostały wydrukowane z pojedynczych
matryc opracowanych w takich technikach jak akwaforta, akwatinta oraz sucha igła przy
eksperymentalnym zastosowaniu matrycy aluminiowej. Matryca była trawiona w roztworze
siarczanu miedzi, co jest przykładem techniki z nurtu grafiki non-toxic. Pod kierunkiem
wykładowców prowadzących badania nad tą techniką, wykonałam szereg próbników, które
umożliwiły mi pełną kontrolę nad procesem trawienia.
Punktem wyjściowym do rozpoczęcia pracy były projekty cyfrowe, stworzone z kompilacji zdjęć ukazujących przestrzeń miejską.
Powstała kolekcja, inspirowana była widokami łódzkiej zabudowy miejskiej, zmieniającej się pod wpływem światła. Rzeczywistość miasta, przetworzona w twórczy sposób, wzbogacona o własną interpretację poprzez użycie swoistego kolażu przestrzennego, stały się tłem dla istoty problemu. Studium danej przestrzeni, przedstawienie jej surowego charakteru w relacji z modelunkiem światłocieniowym stanowią główne założenie oraz spoiwo całości kompozycji. Zestawienie różnych fragmentów miasta poprzez mieszanie planów, zróżnicowanie natężenia światła w kontraście z ekspresyjnym zaznaczeniem cienia nadało głębi oraz wydobyło unikatowy charakter przedstawionej graficznej rzeczywistości.
W swoich działaniach artystycznych staram się obserwować zmienność danego otoczenia wraz z wpływem jaki wywiera na moje wewnętrzne przeżycia. Przestrzeń miejska daje w tym przypadku nieograniczone pole realizacji. Inspiruje mnie także twórczość Jana Szmatlocha, polskiego artysty tworzącego grafikę warsztatową oraz rysunek. W jego pracach można zaobserwować pejzaże miejskie z architektonicznymi detalami, martwe natury czy kompozycje abstrakcyjne.
Pani Izabella Woźniak stworzyła oryginalną i ciekawą kolekcję grafik w technikach wklęsłodrukowych. Wykorzystała efekty badań nad nietoksycznymi metodami trawienia prowadzonymi w naszej Pracowni i opracowała swój sposób trawienia akwafort i akwatint w siarczanie miedzi na blachach aluminiowych. Jej ujęcie miasta jest nastrojowe i poruszające. – opinia promotora dr hab. Alicji Habisiak-Matczak, prof. ASP.
…Prezentowane prace świadczą o bardzo wysokim poziome opanowania warsztatu graficznego – przemawia za tym: ilość zastosowanych rozwiązań technicznych, sposób trawienia, rozmiar blach, jakość druków. Grafiki stanowią studium przestrzeni miejskiej inspirowane Łodzią. Poprzez zróżnicowanie stref światła i cienia, bogactwo faktur i ciekawą kompozycję udało się Dyplomantce stworzyć niezwykle ciekawy portret łódzkich ulic. – opinia recenzenta dr. Piotra Skowrona.
„Symetria – asymetria” – video mapping
Aneks zrealizowany w Pracowni Obrazu Cyfrowego pod kierunkiem prof. Lesława Miśkiewicza i dr. inż. Krzysztofa Guzka.
Stylistyka pracy nawiązuje do Op-artu, eksperymentalnego nurtu sztuki współczesnej lat sześćdziesiątych XX w., wykorzystującego zjawisko złudzeń optycznych. Do realizacji video mappingu zaprojektowano i wykonano reliefowy obiekt – płytę, na której umocowanych jest dziewięć, różnie zbudowanych i odsuniętych od powierzchni, bazujących na kształcie kwadratu elementów. Zróżnicowane w różny sposób elementy usytuowane są na symetrycznym planie. Na obiekt wyświetlane są precyzyjnie dopasowane, zmieniające się obrazy. Obrazy te odnoszą się do rzeczywistego wyglądu obiektu, ale także poprzez różnice wielkości, kształtu i barwy elementów składowych oraz odpowiednio utworzony światłocień, wywołują iluzję przestrzeni i wrażenie ruchu. Kontrast spowodowany ciągłym przeciwstawianiem symetrycznego planu obiektu i asymetrii wyświetlanych obrazów stanowi kontrapunkt kompozycyjny oraz decyduje o sensie artystycznym pracy.
Dyplomantka zrealizowała w ramach aneksu videomapping zatytułowany „Symetria – asymetria”. W tym celu autorka zaprojektowała i wykonała reliefowy obiekt o wymiarach 100×70 cm stanowiący fizyczną matrycę, na którą rzutowana została specjalnie zrealizowana animacja, stanowiąca abstrakcyjną, dynamiczną sekwencję obrazów trwającą 4:28 min. Obrazy te odnoszą się do rzeczywistego wyglądu obiektu (fizycznej matrycy), ale poprzez różnice wielkości, kształtu i waloru elementów składowych oraz odpowiednio zaprojektowany światłocień wywołują także iluzję przestrzeni i wrażenie ruchu, przywodząc na myśl op-artowe prace Victora Vasarely’ego (DVA-DVA 1978-1986) czy Jesús’a Rafaela Soto (Zależność kontrastujących elementów 1965). Achromatyczne barwy użyte w cyfrowej kompozycji, dzięki swojej prostocie oraz kontrastowemu zestawieniu skupiają uwagę widza, a także uwydatniają różnice zachodzące między poszczególnymi elementami i tłem. W połączeniu z umiejętnie dobranym timingiem animacji dają również wrażenie powidoków. Zarówno wysoki wymiar estetyczny pracy jak i poziom realizacji technicznej dowodzi umiejętności dyplomantki w zakresie projektowania i edycji kinetycznych obrazów cyfrowych. – opinia dr. inż. Krzysztofa Guzka.
Przedstawiona do oceny praca dyplomowa świadczy o dużej dojrzałości artystycznej Dyplomantki. Całość jest spójna, poszczególne części dyplomu charakteryzują się wspólnym mianownikiem, którym jest światło. – opinia końcowa recenzenta dr. Piotra Skowrona.